frustrata
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | frustris | frustras | frustros |
| Participe actif | frustrinta(j,n) | frustranta(j,n) | frustronta(j,n) |
| Participe passif | frustrita(j,n) | frustrata(j,n) | frustrota(j,n) |
| Adverbe actif | frustrinte | frustrante | frustronte |
| Adverbe passif | frustrite | frustrate | frustrote |
| Substantif actif |
frustrinto(j,n) frustrintino(j,n) |
frustranto(j,n) frustrantino(j,n) |
frustronto(j,n) frustrontino(j,n) |
| Subst. passif | frustrito(j,n) frustritino(j,n) |
frustrato(j,n) frustratino(j,n) |
frustroto(j,n) frustrotino(j,n) |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | frustrus | frustru | frustri |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
frustrata \fru.ˈstra.ta\
Latin
Forme de verbe
frustrata \Prononciation ?\
- Nominatif féminin singulier de frustratus.
- Vocatif féminin singulier de frustratus.
- Ablatif féminin singulier de frustratus.
- Nominatif neutre pluriel de frustratus.
- Vocatif neutre pluriel de frustratus.
- Accusatif neutre pluriel de frustratus.