fouinarde
Français
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| fouinarde | fouinardes |
| \fwi.naʁd\ | |
fouinarde \fwi.naʁd\ féminin (pour un homme, on dit : fouinard)
- Personne fouinarde.
Comme je suis une fouinarde, je me renseigne habilement auprès de ses confrères sur l’état de sa vie privée.
— (Huguette Maure, Avec une femme comme toi…, 1979)
Traductions
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | fouinard \fwi.naʁ\ |
fouinards \fwi.naʁ\ |
| Féminin | fouinarde \fwi.naʁd\ |
fouinardes \fwi.naʁd\ |
fouinarde \fwi.naʁd\
Prononciation
- La prononciation \fwi.naʁd\ rime avec les mots qui finissent en \aʁd\.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes