foném
Étymologie
- Du grec ancien φώνημα, phōnēma (« son »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | foném | fonémy |
| Génitif | fonému | fonémů |
| Datif | fonému | fonémům |
| Accusatif | foném | fonémy |
| Vocatif | fonéme | fonémy |
| Locatif | fonému | fonémech |
| Instrumental | fonémem | fonémy |
foném \fɔnɛːm\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- foném sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)