foltená
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | foltená | foltenayá | foltenatá |
| 2e du sing. | foltenal | foltenayal | foltenatal |
| 3e du sing. | foltenar | foltenayar | foltenatar |
| 1re du plur. | foltenat | foltenayat | foltenatat |
| 2e du plur. | foltenac | foltenayac | foltenatac |
| 3e du plur. | foltenad | foltenayad | foltenatad |
| 4e du plur. | foltenav | foltenayav | foltenatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
foltená \fɔltɛˈna\ ou \folteˈna\ ou \fɔlteˈna\ ou \foltɛˈna\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « foltená [fɔltɛˈna] »
Références
- « foltená », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.