fluktuace
Étymologie
- Du latin fluctuatio.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fluktuace | fluktuace |
| Génitif | fluktuace | fluktuací |
| Datif | fluktuaci | fluktuacím |
| Accusatif | fluktuaci | fluktuace |
| Vocatif | fluktuace | fluktuace |
| Locatif | fluktuaci | fluktuacích |
| Instrumental | fluktuací | fluktuacemi |
fluktuace \flʊktʊ.at͡sɛ\ féminin
- Fluctuation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- proměnlivost
- kolísání
Dérivés
- fluktuační
Apparentés étymologiques
- fluktuovat (« fluctuer »)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage