fixuká
Étymologie
- Dérivé de fixuk (« boulet »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | fixuká | fixukayá | fixukatá |
| 2e du sing. | fixukal | fixukayal | fixukatal |
| 3e du sing. | fixukar | fixukayar | fixukatar |
| 1re du plur. | fixukat | fixukayat | fixukatat |
| 2e du plur. | fixukac | fixukayac | fixukatac |
| 3e du plur. | fixukad | fixukayad | fixukatad |
| 4e du plur. | fixukav | fixukayav | fixukatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « fixuká [fixuˈka] »
Références
- « fixuká », dans Kotapedia