firmus

Latin

Étymologie

De l’indo-européen commun *dher  tenir »)[1] qui a donné un verbe *freo  conforter, étayer ») qui ne s'est pas conservé ; → voir forma et frenum.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif firmus firmă firmum firmī firmae firmă
Vocatif firme firmă firmum firmī firmae firmă
Accusatif firmum firmăm firmum firmōs firmās firmă
Génitif firmī firmae firmī firmōrŭm firmārŭm firmōrŭm
Datif firmō firmae firmō firmīs firmīs firmīs
Ablatif firmō firmā firmō firmīs firmīs firmīs

firmus \Prononciation ?\ masculin

  1. Ferme, stable.
    • firmi rami  (César, G. 7. 73. 2)
      branches résistantes.
  2. Résistant, fort.
    • evocatorum firma manus  (Cicéron, Fam. 15. 4. 3)
      Une troupe solide de vétérans rappelés

Synonymes

Dérivés

  • firmāmen appui, support »)
  • firmāmentum etai ; firmament »)
  • firmātor, firmātrix , celui, celle qui affermit »)
  • firmē fermement »)
  • firmitās fermeté ; constance »)
  • firmiter fermement, avec solidité »)
  • firmitūdō solidité »)
  • firmō rendre ferme, affermir ; confirmer »)
    • → voir dérivés de firmo
  • infirmus faible, infirme »)
    • infirmē faiblement, sans vigueur »)
    • perinfirmus très faible, très infirme »)

Dérivés dans d’autres langues

Références