figá
Étymologie
- Dérivé de fig (« badge »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | figá | figayá | figatá |
| 2e du sing. | figal | figayal | figatal |
| 3e du sing. | figar | figayar | figatar |
| 1re du plur. | figat | figayat | figatat |
| 2e du plur. | figac | figayac | figatac |
| 3e du plur. | figad | figayad | figatad |
| 4e du plur. | figav | figayav | figatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « figá [fiˈga] »
Références
- « figá », dans Kotapedia