fianchettieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich fianchettiere |
| 2e du sing. | du fianchettierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es fianchettiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich fianchettierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich fianchettierte |
| Impératif | 2e du sing. | fianchettier fianchettiere! |
| 2e du plur. | fianchettiert! | |
| Participe passé | fianchettiert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
fianchettieren \fi̯aŋkɛˈtiːʁən\ (voir la conjugaison)
- Jouer un fianchetto.
Prononciation
- Berlin : écouter « fianchettieren [fi̯aŋkɛˈtiːʁən] »