fazi

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Singulier Pluriel
fazi fazioù

fazi \ˈfɑː.zi\ masculin

  1. Erreur, faute, méprise.
    • Da droucʼha rak faziou aes da ober da neb n’eo ket yezoniour, ne vo ket didalvoud an eveziadenn-man : henamzerel n’eo ket ar g etrevogalennek a zo e Leger ; eur c a oa en e lecʼh en hengeltieg.  (Frañsez Vallée, Eñvorennouigou, in Gwalarn, no 140-143, septembre-décembre 1941, pages 83-84)
      Pour couper court aux erreurs faciles à faire pour qui n’est pas linguiste, cette remarque ne sera pas inutile : dans l’antiquité ce n’est pas le g intervocalique qu’il y a dans Leger ; un c était à sa place en vieux celtique.
    • Pa skriverezer ur pennad evit kas d’ur mouler hag a lakaio adober al labour war e vekanikoù-eñ, ez eo fur, evit ma ne vo ket a fazioù, chom hep kregiñ gant ur ger pa ne zeuer ket a-benn da beurechuiñ ar ger-se war al linenn.  (Frañsez Kervella, Brezhoneg lakaet da zanvez-studi, in Al Liamm, no 168, janvier-février 1975, page 49)
      Quand on tape un article pour l’envoyer à l’imprimeur qui fera refaire le travail sur ses propres machines, il est sage, pour qu’il n’y ait pas trop de fautes, de ne pas commencer un mot lorsque l’on ne peut pas terminer ce mot sur la ligne.
    • Met ur fazi spontus am boa graet : d’an trivet meurzh eus pep miz e veze bodadeg evit ar bersoned hag ar gureed e Sant-Inan !  (Ernest ar Barzhig, En-dro d’am ugent vloaz, in Al Liamm, no 188, mai–juin 1978, page 181)
      Mais j’avais fait une épouvantable erreur : le troisième mardi de chaque mois les curés et les vicaires se réunissaient à Saint-Aignan !

Dérivés

  • adfazi
  • adfaziañ
  • difazi
  • difaziadenn
  • difaziadur
  • difaziañ
  • difaziapl
  • difazier
  • difazierez
  • difaziiñ
  • difaziour
  • difaziourez
  • difazius
  • difaziusted
  • droukfazi
  • faziadenn
  • faziañ
  • faziant
  • fazienn
  • fazier
  • fazierez
  • fazierezh
  • fazius

Forme de verbe

fazi \ˈfɑː.zi\

  1. Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe fazi/faziañ.
    • An Iliz ne fazi ket.  (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Morlaix, 1912, page 786)
      L’Église ne se trompe pas.

Voir aussi

  • fazi sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Références

  • « fazi, direiz m. » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 270a, 296b, 461b
  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 276b
  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 522a, 567a

Forme de nom commun

fazi \Prononciation ?\ féminin

  1. Datif singulier de faza.
  2. Locatif singulier de faza.
  3. Nominatif duel de faza.
  4. Accusatif duel de faza.