faytawazá
Étymologie
- Dérivé de faytawaza (« semence »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | faytawazá | faytawazayá | faytawazatá |
| 2e du sing. | faytawazal | faytawazayal | faytawazatal |
| 3e du sing. | faytawazar | faytawazayar | faytawazatar |
| 1re du plur. | faytawazat | faytawazayat | faytawazatat |
| 2e du plur. | faytawazac | faytawazayac | faytawazatac |
| 3e du plur. | faytawazad | faytawazayad | faytawazatad |
| 4e du plur. | faytawazav | faytawazayav | faytawazatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
faytawazá \fajtawaˈza\ bitransitif
- Ensemencer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Prononciation
- France : écouter « faytawazá [fajtawaˈza] »
Références
- « faytawazá », dans Kotapedia