favlá
Étymologie
- Dérivé de favlaf (« utile »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | favlá | favlayá | favlatá |
| 2e du sing. | favlal | favlayal | favlatal |
| 3e du sing. | favlar | favlayar | favlatar |
| 1re du plur. | favlat | favlayat | favlatat |
| 2e du plur. | favlac | favlayac | favlatac |
| 3e du plur. | favlad | favlayad | favlatad |
| 4e du plur. | favlav | favlayav | favlatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
favlá \favˈla\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « favlá [favˈla] »
Anagrammes
Références
- « favlá », dans Kotapedia