fasaani

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif fasaani fasaanit
Génitif fasaanin fasaanien
fasaaneiden
fasaaneitten
Partitif fasaania fasaaneita
fasaaneja
Accusatif fasaani[1]
fasaanin[2]
fasaanit
Inessif fasaanissa fasaaneissa
Illatif fasaaniin fasaaneihin
Élatif fasaanista fasaaneista
Adessif fasaanilla fasaaneilla
Allatif fasaanille fasaaneille
Ablatif fasaanilta fasaaneilta
Essif fasaanina fasaaneina
Translatif fasaaniksi fasaaneiksi
Abessif fasaanitta fasaaneitta
Instructif fasaanein
Comitatif fasaaneine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne fasaanini fasaanimme
2e personne fasaanisi fasaaninne
3e personne fasaaninsa

fasaani \ˈfɑsɑːni\

  1. (Ornithologie) Faisan, oiseau de nom scientifique Phasianus colchicus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Forme de nom commun

fasaani \ˈfɑsɑːni\

  1. Accusatif II singulier de fasaani.

Références