fardudjá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | fardudjá | fardudjayá | fardudjatá | 
| 2e du sing. | fardudjal | fardudjayal | fardudjatal | 
| 3e du sing. | fardudjar | fardudjayar | fardudjatar | 
| 1re du plur. | fardudjat | fardudjayat | fardudjatat | 
| 2e du plur. | fardudjac | fardudjayac | fardudjatac | 
| 3e du plur. | fardudjad | fardudjayad | fardudjatad | 
| 4e du plur. | fardudjav | fardudjayav | fardudjatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
fardudjá \farduˈdʒa\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « fardudjá [farduˈdʒa] »
Références
- « fardudjá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.