fantastica
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | fantastico \fan.ˈta.sti.ko\ |
fantastici \fan.ˈta.sti.t͡ʃi\ |
| Féminin | fantastica \fan.ˈta.sti.ka\ |
fantastiche \fan.ˈta.sti.ke\ |
fantastica \fan.ˈta.sti.ka\
- Féminin singulier de fantastico.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe fantasticare | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (lui / lei / egli / ella / esso / essa) fantastica | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) fantastica |
fantastica \fan.ˈta.sti.ka\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent de fantasticare.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de fantasticare.
Latin
Forme d’adjectif
fantastica \Prononciation ?\
- Nominatif féminin singulier de fantasticus.
- Vocatif féminin singulier de fantasticus.
- Ablatif féminin singulier de fantasticus.
- Nominatif neutre pluriel de fantasticus.
- Vocatif neutre pluriel de fantasticus.
- Accusatif neutre pluriel de fantasticus.
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | fantastic \fan.tas.ˈtik\ |
fantastics \fan.tas.ˈtit͡s\ |
| Féminin | fantastica \fan.tas.ˈti.ko̞\ |
fantasticas \fan.tas.ˈti.ko̞s\ |
fantastica \fan.tas.ˈti.ko̯\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier de fantastic.