faktum
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | faktum | faktumet |
| Pluriel | faktum | faktumen |
| Genre inconnu | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | faktum | faktumet |
| Pluriel | fakta | fakta |
faktum \Prononciation ?\ neutre
- Fait.
Anse för ett faktum at
- Poser en fait que
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « faktum [Prononciation ?] »
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (179)
Étymologie
- Du latin factum.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | faktum | fakta |
| Génitif | fakta | fakt |
| Datif | faktu | faktům |
| Accusatif | faktum | fakta |
| Vocatif | faktum | fakta |
| Locatif | faktu | faktech |
| Instrumental | faktem | fakty |
faktum \Prononciation ?\ neutre
- Fait.
přihlížet k faktům.
- s'en rapporter à des faits.
konstatovat fakta
- constater les faits.