faken
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich fake |
| 2e du sing. | du fakst | |
| 3e du sing. | er/sie/es fakt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich fakte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich fakte |
| Impératif | 2e du sing. | fak fake! |
| 2e du plur. | fakt! | |
| Participe passé | gefakt gefaked | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
faken \ˈfɛɪ̯kn̩\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « faken [ˈfɛɪ̯kn̩] »
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | paken |
| Adoucissante | baken |
| Spirante | faken |
faken \ˈf̬a.kːɛn\
- Forme mutée de paken par spirantisation (p > f).
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adverbe
faken