facundus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | facundus | facundă | facundum | facundī | facundae | facundă |
| Vocatif | facunde | facundă | facundum | facundī | facundae | facundă |
| Accusatif | facundum | facundăm | facundum | facundōs | facundās | facundă |
| Génitif | facundī | facundae | facundī | facundōrŭm | facundārŭm | facundōrŭm |
| Datif | facundō | facundae | facundō | facundīs | facundīs | facundīs |
| Ablatif | facundō | facundā | facundō | facundīs | facundīs | facundīs |
facundus \Prononciation ?\
Dérivés
- facunde (« éloquemment »)
- facundia, facunditas (« faconde »)
- infacundia (« inhabileté à s'exprimer »)
- facundiosus (« éloquent »)
- infacundus (« qui a du mal à s'exprimer, sans éloquence »)
Références
- « facundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ « facundus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage