förgå
Étymologie
- dérivé de gå, avec le préfixe för-.
Verbe
| Conjugaison de förgå | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | förgå | förgås |
| Présent | förgår | förgås |
| Prétérit | förgick | förgicks |
| Supin | förgått | förgåtts |
| Participe présent | förgående | — |
| Participe passé | — | förgången |
| Impératif | förgå | — |
förgå \Prononciation ?\ intransitif
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (239)