ezá
Étymologie
- Probablement dérivé de la préposition ez (« en dehors de, à l’écart de »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ezá | ezayá | ezatá |
| 2e du sing. | ezal | ezayal | ezatal |
| 3e du sing. | ezar | ezayar | ezatar |
| 1re du plur. | ezat | ezayat | ezatat |
| 2e du plur. | ezac | ezayac | ezatac |
| 3e du plur. | ezad | ezayad | ezatad |
| 4e du plur. | ezav | ezayav | ezatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
ezá \ɛˈza\ ou \eˈza\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ezá [ɛˈza] »
Anagrammes
Références
- « ezá », dans Kotapedia