extraordinari
Catalan
Étymologie
- Du latin extraordinarius.
Adjectif
extraordinari
Synonymes
- assenyalat
- singular
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « extraordinari [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin extraordinarius.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | extraordinari \etstɾauɾðiˈnaɾi\ |
extraordinaris \etstɾauɾðiˈnaɾis\ |
| Féminin | extraordinària \etstɾauɾðiˈnaɾjo̞\ |
extraordinàrias \etstɾauɾðiˈnaɾjo̞s\ |
extraordinari \etstɾauɾðiˈnaɾi\ (graphie normalisée)
Synonymes
Antonymes
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « extraordinari [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Forme d’adjectif
extraordinari \Prononciation ?\ masculin pluriel
- Masculin pluriel de extraordinar.