excussus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | excussŭs | excussūs |
| Vocatif | excussŭs | excussūs |
| Accusatif | excussum | excussūs |
| Génitif | excussūs | excussuum |
| Datif | excussūi ou excussū |
excussibus |
| Ablatif | excussū | excussibus |
excussus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | excussus | excussă | excussum | excussī | excussae | excussă |
| Vocatif | excusse | excussă | excussum | excussī | excussae | excussă |
| Accusatif | excussum | excussăm | excussum | excussōs | excussās | excussă |
| Génitif | excussī | excussae | excussī | excussōrŭm | excussārŭm | excussōrŭm |
| Datif | excussō | excussae | excussō | excussīs | excussīs | excussīs |
| Ablatif | excussō | excussā | excussō | excussīs | excussīs | excussīs |
excussus \Prononciation ?\ (comparatif : excussior, superlatif : excussissimus)
Références
- « excussus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage