excitus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | excitŭs | excitūs |
| Vocatif | excitŭs | excitūs |
| Accusatif | excitum | excitūs |
| Génitif | excitūs | excituum |
| Datif | excitūi ou excitū |
excitibus |
| Ablatif | excitū | excitibus |
excitus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | excitus | excită | excitum | excitī | excitae | excită |
| Vocatif | excite | excită | excitum | excitī | excitae | excită |
| Accusatif | excitum | excităm | excitum | excitōs | excitās | excită |
| Génitif | excitī | excitae | excitī | excitōrŭm | excitārŭm | excitōrŭm |
| Datif | excitō | excitae | excitō | excitīs | excitīs | excitīs |
| Ablatif | excitō | excitā | excitō | excitīs | excitīs | excitīs |
excitus \Prononciation ?\
- Participe passé de excieo.
- Participe passé de excio.
Apparentés étymologiques
Références
- « excitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage