exceptúa

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe exceptuar
Indicatif Présent (yo) exceptúa
(tú) exceptúa
(vos) exceptúa
(él/ella/ello/usted) exceptúa
(nosotros-as) exceptúa
(vosotros-as) exceptúa
(os) exceptúa
(ellos-as/ustedes) exceptúa
Imparfait (yo) exceptúa
(tú) exceptúa
(vos) exceptúa
(él/ella/ello/usted) exceptúa
(nosotros-as) exceptúa
(vosotros-as) exceptúa
(os) exceptúa
(ellos-as/ustedes) exceptúa
Passé simple (yo) exceptúa
(tú) exceptúa
(vos) exceptúa
(él/ella/ello/usted) exceptúa
(nosotros-as) exceptúa
(vosotros-as) exceptúa
(os) exceptúa
(ellos-as/ustedes) exceptúa
Futur simple (yo) exceptúa
(tú) exceptúa
(vos) exceptúa
(él/ella/ello/usted) exceptúa
(nosotros-as) exceptúa
(vosotros-as) exceptúa
(os) exceptúa
(ellos-as/ustedes) exceptúa
Impératif Présent (tú) exceptúa
(vos) exceptúa
(usted) exceptúa
(nosotros-as) exceptúa
(vosotros-as) exceptúa
(os) exceptúa
(ustedes) exceptúa

exceptúa \eks.θepˈtu.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de exceptuar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de exceptuar.

Prononciation