evlá
: evla
Étymologie
- Dérivé de evla (« date »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | evlá | evlayá | evlatá |
| 2e du sing. | evlal | evlayal | evlatal |
| 3e du sing. | evlar | evlayar | evlatar |
| 1re du plur. | evlat | evlayat | evlatat |
| 2e du plur. | evlac | evlayac | evlatac |
| 3e du plur. | evlad | evlayad | evlatad |
| 4e du plur. | evlav | evlayav | evlatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
evlá \ɛvˈla\ ou \evˈla\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « evlá [ɛvˈla] »
Références
- « evlá », dans Kotapedia