eviegá
Étymologie
- Dérivé de evié (ce verbe au sens intransitif).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | eviegá | eviegayá | eviegatá |
| 2e du sing. | eviegal | eviegayal | eviegatal |
| 3e du sing. | eviegar | eviegayar | eviegatar |
| 1re du plur. | eviegat | eviegayat | eviegatat |
| 2e du plur. | eviegac | eviegayac | eviegatac |
| 3e du plur. | eviegad | eviegayad | eviegatad |
| 4e du plur. | eviegav | eviegayav | eviegatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
eviegá \ɛviɛˈga\ ou \evieˈga\ ou \ɛvieˈga\ ou \eviɛˈga\ bitransitif
- Hurler (quelque chose).
Prononciation
- France : écouter « eviegá [ɛviɛˈga] »
Références
- « eviegá », dans Kotapedia