escoltar

Verbe

escoltar

  1. Variante de escotar.
    • Legir audi sotz eiss un pin
      del vell temps un libre latin ;
      tot l’escoltei trop a la fin.
       (Cançon de Santa Fe, transcription adaptée de Robert Lafont, Histoire et Anthologie de la littérature occitane, T. I « L’Âge classique - 1000-1520 », Les Presses du Languedoc, 1997, Montpellier, p. 23)
      J’entendis lire, sous un pin, un livre latin du vieux temps : je l’écoutai tout, jusqu’à la fin.  (Traduction par Antoine Thomas)

Catalan

Étymologie

Du latin auscultare. En ancien occitan escotar, escoltar.

Verbe

escoltar

  1. Écouter.
    • Ordix no llest,
      tix ab treball,
      trama li fall;
      on fallirà
      hi suplirà
      sols de manlleuta.
      Que a caplleuta
      suplic, exhorte,
      lo que reporte
      e tinc emprés
      sia remés.
      No pas scapçat,
      partit, trencat,
      per veedors
      e miradors
      rot ni esquinçat.
      Mas sols pinçat
      e corregit,
      llimat, llegit,
      e bé escoltat,
      sia acceptat
      benignament.
       (Jaume Roig, Espill, préface, Ière partie)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Prononciation

Portugais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

escoltar \iʃ.koɫ.tˈaɾ\ (Lisbonne) \is.kow.tˈa\ (São Paulo) 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Escorter.

Prononciation

Références

  • « escoltar », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage