errantia

Latin

Étymologie

Dérivé de errans errant »), avec le suffixe -tia.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif errantiă errantiae
Vocatif errantiă errantiae
Accusatif errantiăm errantiās
Génitif errantiae errantiārŭm
Datif errantiae errantiīs
Ablatif errantiā errantiīs

errantia \Prononciation ?\ féminin

  1. Errance, action d’errer.
    • Errantia animi.
      Errance de l’âme.

Synonymes

Dérivés dans d’autres langues

  • Ancien occitan : erransa
  • Anglais : errancy
  • Français : errance
  • Italien : erranza

Forme de verbe

errantia \Prononciation ?\

  1. Nominatif neutre pluriel de errans.
  2. Vocatif neutre pluriel de errans.
  3. Accusatif neutre pluriel de errans.

Références