erlaufen
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich erlaufe |
| 2e du sing. | du erläufst | |
| 3e du sing. | er/sie/es erläuft | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich erlief |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich erliefe |
| Impératif | 2e du sing. | erlauf erlaufe! |
| 2e du plur. | erlauft! | |
| Participe passé | erlaufen | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
erlaufen \ɛɐ̯ˈlaʊ̯fn̩\ (voir la conjugaison)
- (Sport) Passer, faire une passe.
den Ball erlaufen.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Gagner, réussir.
Bei Olympia 2012 in London erlief sie noch Silber.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
Prononciation
- Berlin : écouter « erlaufen [ɛɐ̯ˈlaʊ̯fn̩] »