erlöschen
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich erlösche |
| 2e du sing. | du erlischst | |
| 3e du sing. | er/sie/es erlischt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich erlosch |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich erlösche |
| Impératif | 2e du sing. | erlisch! |
| 2e du plur. | erlöscht! | |
| Participe passé | erloschen | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
erlöschen \ɛɐ̯ˈlœʃn̩\ intransitif (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « erlöschen [ɛɐ̯ˈlœʃn̩] »