episkopo
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Composé de la racine episkop (« évêque ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | episkopo \e.pis.ˈko.po\ |
episkopoj \e.pis.ˈko.poj\ |
| Accusatif | episkopon \e.pis.ˈko.pon\ |
episkopojn \e.pis.ˈko.pojn\ |
episkopo \e.pis.ˈko.po\ mot-racine UV
Dérivés
Académique:
Autres:
- episkopa : épiscopal
- episkopano : membre du diocèse
- episkoparo : épiscopat
- episkopejo : évéché, (palais épiscopal)
- episkopujo : évéché (diocèse)
- = episkoplando : évéché (pays dirigé par un évêque)
- princepiskoplando : principauté-évéché (principauté dirigé par un prince-évêque)
- = episkoplando : évéché (pays dirigé par un évêque)
- help-episkopo : évêque auxiliaire
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « episkopo [Prononciation ?] »
Voir aussi
- episkopo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- episkopo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- episkopo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "episkop-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l'espéranto episkopo.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| episkopo \Prononciation ?\ |
episkopi \Prononciation ?\ |
episkopo \ɛ.pis.ˈkɔ.pɔ\