| Voir la conjugaison du verbe envilecer | 
|---|
 
| Subjonctif | Présent | que (yo) envileciere | 
 
| que (tú) envileciere | 
 
| que (vos) envileciere | 
 
| que (él/ella/ello/usted) envileciere | 
 
| que (nosotros-as) envileciere | 
 
| que (vosotros-as) envileciere | 
 
| que (os) envileciere | 
 
| (ellos-as/ustedes) envileciere | 
 
| Imparfait (en -ra) | que (yo) envileciere | 
 
| que (tú) envileciere | 
 
| que (vos) envileciere | 
 
| que (él/ella/ello/usted) envileciere | 
 
| que (nosotros-as) envileciere | 
 
| que (vosotros-as) envileciere | 
 
| que (os) envileciere | 
 
| (ellos-as/ustedes) envileciere | 
 
| Imparfait (en -se) | que (yo) envileciere | 
 
| que (tú) envileciere | 
 
| que (vos) envileciere | 
 
| que (él/ella/ello/usted) envileciere | 
 
| que (nosotros-as) envileciere | 
 
| que (vosotros-as) envileciere | 
 
| que (os) envileciere | 
 
| (ellos-as/ustedes) envileciere | 
 
| Futur | que (yo) envileciere | 
 
| que (tú) envileciere | 
 
| que (vos) envileciere | 
 
| que (él/ella/ello/usted) envileciere | 
 
| que (nosotros-as) envileciere | 
 
| que (vosotros-as) envileciere | 
 
| que (os) envileciere | 
 
| (ellos-as/ustedes) envileciere |