entr’avouer
Français
Étymologie
Verbe
entr’avouer \ɑ̃.tʁa.vwe\ réciproque transitif 1er groupe (voir la conjugaison) (pronominal : s’entr’avouer)
- S’avouer mutuellement.
Traductions
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « entr’avouer [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « entr’avouer [Prononciation ?] »
Homophones
- entr’avouai, entr’avoué, entr’avouée, entr’avouées, entr’avoués, entr’avouez
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes