entrébranler
Français
Étymologie
Verbe
entrébranler \ɑ̃.tʁe.bʁɑ̃.le\ pronominal réciproque intransitif 1er groupe (voir la conjugaison) (pronominal : s’entrébranler)
- Variante orthographique de entr’ébranler.
Variantes orthographiques
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « entrébranler [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « entrébranler [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes