enorgullece

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe enorgullecer
Indicatif Présent (yo) enorgullece
(tú) enorgullece
(vos) enorgullece
(él/ella/ello/usted) enorgullece
(nosotros-as) enorgullece
(vosotros-as) enorgullece
(os) enorgullece
(ellos-as/ustedes) enorgullece
Imparfait (yo) enorgullece
(tú) enorgullece
(vos) enorgullece
(él/ella/ello/usted) enorgullece
(nosotros-as) enorgullece
(vosotros-as) enorgullece
(os) enorgullece
(ellos-as/ustedes) enorgullece
Passé simple (yo) enorgullece
(tú) enorgullece
(vos) enorgullece
(él/ella/ello/usted) enorgullece
(nosotros-as) enorgullece
(vosotros-as) enorgullece
(os) enorgullece
(ellos-as/ustedes) enorgullece
Futur simple (yo) enorgullece
(tú) enorgullece
(vos) enorgullece
(él/ella/ello/usted) enorgullece
(nosotros-as) enorgullece
(vosotros-as) enorgullece
(os) enorgullece
(ellos-as/ustedes) enorgullece
Impératif Présent (tú) enorgullece
(vos) enorgullece
(usted) enorgullece
(nosotros-as) enorgullece
(vosotros-as) enorgullece
(os) enorgullece
(ustedes) enorgullece

enorgullece \e.noɾ.ɣuˈʎe.θe\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de enorgullecer.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de enorgullecer.

Prononciation