eniltá
Étymologie
- Dérivé de enilt (« doctrine »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | eniltá | eniltayá | eniltatá |
| 2e du sing. | eniltal | eniltayal | eniltatal |
| 3e du sing. | eniltar | eniltayar | eniltatar |
| 1re du plur. | eniltat | eniltayat | eniltatat |
| 2e du plur. | eniltac | eniltayac | eniltatac |
| 3e du plur. | eniltad | eniltayad | eniltatad |
| 4e du plur. | eniltav | eniltayav | eniltatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « eniltá [ɛnilˈta] »
Références
- « eniltá », dans Kotapedia