endiá
: endia
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | endiá | endiayá | endiatá |
| 2e du sing. | endial | endiayal | endiatal |
| 3e du sing. | endiar | endiayar | endiatar |
| 1re du plur. | endiat | endiayat | endiatat |
| 2e du plur. | endiac | endiayac | endiatac |
| 3e du plur. | endiad | endiayad | endiatad |
| 4e du plur. | endiav | endiayav | endiatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
endiá \ɛndiˈa\ ou \endiˈa\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « endiá [ɛndiˈa] »
Anagrammes
Références
- « endiá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.