encourus
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe encourir | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (masculin pluriel) encourus | ||
| Indicatif | ||
| Passé simple | j’encourus | |
| tu encourus | ||
encourus \ɑ̃.ku.ʁy\ masculin pluriel
| Voir la conjugaison du verbe encourir | ||
|---|---|---|
| Participe | Présent | |
| Passé | ||
| (masculin pluriel) encourus | ||
| Indicatif | Présent | |
| Imparfait | ||
| Passé simple | j’encourus | |
| tu encourus | ||
| Futur simple | ||
encourus \ɑ̃.ku.ʁy\ masculin pluriel