| Voir la conjugaison du verbe encarnar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) encarnen |
| que (tú) encarnen | ||
| que (vos) encarnen | ||
| que (él/ella/ello/usted) encarnen | ||
| que (nosotros-as) encarnen | ||
| que (vosotros-as) encarnen | ||
| que (os) encarnen | ||
| (ellos-as/ustedes) encarnen | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) encarnen | |
| que (tú) encarnen | ||
| que (vos) encarnen | ||
| que (él/ella/ello/usted) encarnen | ||
| que (nosotros-as) encarnen | ||
| que (vosotros-as) encarnen | ||
| que (os) encarnen | ||
| (ellos-as/ustedes) encarnen | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) encarnen | |
| que (tú) encarnen | ||
| que (vos) encarnen | ||
| que (él/ella/ello/usted) encarnen | ||
| que (nosotros-as) encarnen | ||
| que (vosotros-as) encarnen | ||
| que (os) encarnen | ||
| (ellos-as/ustedes) encarnen | ||
| Futur | que (yo) encarnen | |
| que (tú) encarnen | ||
| que (vos) encarnen | ||
| que (él/ella/ello/usted) encarnen | ||
| que (nosotros-as) encarnen | ||
| que (vosotros-as) encarnen | ||
| que (os) encarnen | ||
| (ellos-as/ustedes) encarnen | ||
| Impératif | Présent | (tú) encarnen |
| (vos) encarnen | ||
| (usted) encarnen | ||
| (nosotros-as) encarnen | ||
| (vosotros-as) encarnen | ||
| (os) encarnen | ||
| (ustedes) encarnen | ||
encarnen \eŋˈkaɾ.nen\