ekskomunikować

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

ekskomunikować \eks.ko.mu.ni.ko.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Excommunier.

Conjugaison

Conjugaison du verbe ekskomunikować 
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne ekskomunikuju ekskomunikujemoj ekskomunikujemy
2e personne ekskomunikuješ ekskomunikujetej
ekskomunikujetaj		 ekskomunikujeće
3e personne ekskomunikuje ekskomunikujetej
ekskomunikujetaj		 ekskomunikuja
ekskomunikuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne ekskomunikowach ekskomunikowachmoj ekskomunikowachmy
2e personne ekskomunikowaše ekskomunikowaštej ekskomunikowašće
3e personne ekskomunikowaše ekskomunikowaštej ekskomunikowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - ekskomunikujmoj ekskomunikujmy
2e personne ekskomunikuj ekskomunikujtej
ekskomunikujtaj		 ekskomunikujće
3e personne ekskomunikuj
njech ekskomunikuje		 ekskomunikujtej
ekskomunikujtaj		 ekskomunikuju
njech ekskomunikuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin ekskomunikował ekskomunikowałoj ekskomunikowali
féminin ekskomunikowała ekskomunikowałe
neutre ekskomunikowało
TRANSGRESSIF Présent I : ekskomunikujo
Présent II : ekskomunikujcy
Passé : ekskomunikowawši
PARTICIPE PRÉSENT ekskomunikowacy
PARTICIPE PASSÉ ekskomunikowany
SUBSTANTIF VERBAL ekskomunikowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF ekskomunikowacy ekskomunikowace ekskomunikowaca ekskomunikowacaj ekskomunikowacej ekskomunikowacy ekskomunikowace
GÉNITIF ekskomunikowaceho ekskomunikowaceje ekskomunikowaceju ekskomunikowacych
DATIF ekskomunikowacemu ekskomunikowacej ekskomunikowacymaj ekskomunikowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. ekskomunikowace ekskomunikowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL ekskomunikowacym ekskomunikowacej ekskomunikowacymaj ekskomunikowacymi
LOCATIF ekskomunikowacym ekskomunikowacej ekskomunikowacymaj ekskomunikowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF ekskomunikowany ekskomunikowane ekskomunikowana ekskomunikowanaj ekskomunikowanej ekskomunikowany ekskomunikowane
GÉNITIF ekskomunikowaneho ekskomunikowaneje ekskomunikowaneju ekskomunikowanych
DATIF ekskomunikowanemu ekskomunikowanej ekskomunikowanymaj ekskomunikowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. ekskomunikowane ekskomunikowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL ekskomunikowanym ekskomunikowanej ekskomunikowanymaj ekskomunikowanymi
LOCATIF ekskomunikowanym ekskomunikowanej ekskomunikowanymaj ekskomunikowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF ekskomunikowanje ekskomunikowani ekskomunikowanja
GÉNITIF ekskomunikowanja ekskomunikowanjow ekskomunikowanjow
DATIF ekskomunikowanju ekskomunikowanjomaj ekskomunikowanjam
ACCUSATIF ekskomunikowanje ekskomunikowani ekskomunikowanja
INSTRUMENTAL ekskomunikowanjom ekskomunikowanjomaj ekskomunikowanjemi
LOCATIF ekskomunikowanju ekskomunikowanjomaj ekskomunikowanjach
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.