eenzaam
Néerlandais
Étymologie
Adjectif
| Forme | Positif | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|---|
| Forme indéclinée | eenzaam | eenzamer | eenzaamst |
| Forme déclinée | eenzame | eenzamere | eenzaamste |
| Forme partitive | eenzaams | eenzamers | — |
eenzaam \Prononciation ?\
- Désert, désolé, inhabité
- een eenzaam eiland. ‒ une ile déserte.
- Esseulé, isolé, seul, abandonné.
- een eenzame oude man. ‒ un vieil homme esseulé.
Synonymes
- afzonderlijk
- alleen
- doods
- onbemand
- onbevolkt
- onbewoond
- uitgestorven
- verlaten
- woest
Dérivés
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,6 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « eenzaam [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « eenzaam [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]