ducha
: duchá
Espagnol
Étymologie
- Du français douche.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| ducha | duchas |
ducha \ˈdu.t͡ʃa\ féminin
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe duchar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) ducha | ||
| Impératif | Présent | (tú) ducha |
ducha \ˈdu.t͡ʃa\
Prononciation
- Madrid : \ˈdu.t͡ʃa\
- Mexico, Bogota : \ˈdu.t͡ʃ(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈdu.t͡ʃa\
- Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « ducha [ˈdu.t͡ʃ(a)] »
Portugais
Étymologie
- Du français douche.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| ducha | duchas |
ducha \ˈdu.ʃɐ\ (Lisbonne) \ˈdu.ʃə\ (São Paulo) féminin
Variantes
- duche (Portugal)
Synonymes
Dérivés
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe duchar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela ducha | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) ducha |
Voir aussi
- ducha sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)