drezor
Forme de préposition
| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | drezon |
| 2e du sing. | drezout |
| 3e masc. du sing. | drezañ |
| 3e fém. du sing. | drezi |
| 1re du plur. | drezomp |
| 2e du plur. | drezocʼh |
| 3e du plur. | drezo ou dreze |
| Impersonnel | drezor |
drezor \ˈdreːzɔr\
- Forme conjuguée à l'impersonnel de la préposition dre.
Drezor an unan e cʼheller dont a benn.
— (Visant Fave, Ar ragano gourfenger "or", in Feiz ha Breiz, no 3-4, mars-avril 1943, page 271)- On peut arriver par soi-même.
An hanter-kant vloaz diwezhañ o doa lakaet an hinienn war an ton uhel, da lavaret eo gellout en em dennañ drezor an-unan, hep kaout ezhomm ouzh ar re all.
— (Job an Irien, Lostachoù ar cʼhovid in Ya !, no 824, 26 mars 2021, page 9)- Les cinquante dernières années avaient placé l’individu sur un piédestal, c’est-à-dire pouvoir s’en sortir par soi-même, sans avoir besoin des autres.