dovdameahttun
Étymologie
- De dovdat (« connaître ») avec le suffixe privatif de dérivation adjectivale -meahttun.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dovdameahttun | dovdameahttumat |
| Accusatif Génitif |
dovdameahttuma | dovdameahttumiid |
| Illatif | dovdameahttumii | dovdameahttumiidda |
| Locatif | dovdameahttumis | dovdameahttumiin |
| Comitatif | dovdameahttumiin | dovdameahttumiiguin |
| Essif | dovdameahttumin | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif |
|---|---|---|
| dovdameahttun | dovdameahttusit | dovdameahttuseamos |
dovdameahttun /ˈdovdɑmeæ̯hːtun/ adjectif attribut
- Inconnu.
Su máttaráhkku Finnmárkkus lei kvena, boares muhto measta dovdameahttun vehádat Norggas.
— (skabmagovat.fi)- Son arrière-grand-mère au Finnmark était kvène, une minorité ancienne mais presque inconnue en Norvège.
Antonymes
- dovddus — connu
Forme d’adjectif
dovdameahttun /ˈdovdɑmeæ̯hːtun/ invariable
- Épithète de dovdameahttun.