dostaká
Étymologie
- Dérivé de dostak (« commando »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dostaká | dostakayá | dostakatá | 
| 2e du sing. | dostakal | dostakayal | dostakatal | 
| 3e du sing. | dostakar | dostakayar | dostakatar | 
| 1re du plur. | dostakat | dostakayat | dostakatat | 
| 2e du plur. | dostakac | dostakayac | dostakatac | 
| 3e du plur. | dostakad | dostakayad | dostakatad | 
| 4e du plur. | dostakav | dostakayav | dostakatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
dostaká \dɔstaˈka\ ou \dostaˈka\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « dostaká [dɔstaˈka] »
Références
- « dostaká », dans Kotapedia