dorosły
Étymologie
- Participe passé adjectivé et substantivé de dorosnąć (« grandir »), rosnąć (« croitre »).
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | dorosły | dorosłe | dorosła | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | dorosłego | dorosły | dorosłą | ||
| Génitif | dorosłego | dorosłej | |||
| Locatif | dorosłym | ||||
| Datif | dorosłemu | ||||
| Instrumental | dorosłym | dorosłą | |||
| Pluriel | Nominatif | dorośli | dorosłe | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | dorosłych | ||||
| Génitif | dorosłych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | dorosłym | ||||
| Instrumental | dorosłymi | ||||
dorosły \dɔˈrɔswɨ\
- Adulte.
W wielu krajach człowiek staje się dorosły po osiągnięciu 18 lat.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés
- dorosłość (« âge adulte, majorité »)
Nom commun
dorosły \dɔˈrɔswɨ\ masculin animé
Voir aussi
- Dorosłość sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)