dopokazować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
dopokazować \do.po.ka.zo.u̯aʧ\ imperfectif transitif
Synonymes
- dopokazać, podeprěć, podpěrać, doswědčić, doswědčeć, doswědčować, pokazać, pokazować, dowjesć, wobswědčić, wobswědčeć
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | dopokazuju | dopokazujemoj | dopokazujemy |
| 2e personne | dopokazuješ | dopokazujetej dopokazujetaj |
dopokazujeće |
| 3e personne | dopokazuje | dopokazujetej dopokazujetaj |
dopokazuja dopokazuju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | dopokazowach | dopokazowachmoj | dopokazowachmy |
| 2e personne | dopokazowaše | dopokazowaštej | dopokazowašće |
| 3e personne | dopokazowaše | dopokazowaštej | dopokazowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | dopokazujmoj | dopokazujmy |
| 2e personne | dopokazuj | dopokazujtej dopokazujtaj |
dopokazujće |
| 3e personne | dopokazuj njech dopokazuje |
dopokazujtej dopokazujtaj |
dopokazuju njech dopokazuja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | dopokazował | dopokazowałoj | dopokazowali |
| féminin | dopokazowała | dopokazowałe | |
| neutre | dopokazowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : dopokazujo Présent II : dopokazujcy Passé : dopokazowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | dopokazowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | dopokazowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | dopokazowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | dopokazowacy | dopokazowace | dopokazowaca | dopokazowacaj | dopokazowacej | dopokazowacy | dopokazowace | ||
| GÉNITIF | dopokazowaceho | dopokazowaceje | dopokazowaceju | dopokazowacych | |||||
| DATIF | dopokazowacemu | dopokazowacej | dopokazowacymaj | dopokazowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | dopokazowace | dopokazowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | dopokazowacym | dopokazowacej | dopokazowacymaj | dopokazowacymi | |||||
| LOCATIF | dopokazowacym | dopokazowacej | dopokazowacymaj | dopokazowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | dopokazowany | dopokazowane | dopokazowana | dopokazowanaj | dopokazowanej | dopokazowany | dopokazowane | ||
| GÉNITIF | dopokazowaneho | dopokazowaneje | dopokazowaneju | dopokazowanych | |||||
| DATIF | dopokazowanemu | dopokazowanej | dopokazowanymaj | dopokazowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | dopokazowane | dopokazowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | dopokazowanym | dopokazowanej | dopokazowanymaj | dopokazowanymi | |||||
| LOCATIF | dopokazowanym | dopokazowanej | dopokazowanymaj | dopokazowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | dopokazowanje | dopokazowani | dopokazowanja | ||||||
| GÉNITIF | dopokazowanja | dopokazowanjow | dopokazowanjow | ||||||
| DATIF | dopokazowanju | dopokazowanjomaj | dopokazowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | dopokazowanje | dopokazowani | dopokazowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | dopokazowanjom | dopokazowanjomaj | dopokazowanjemi | ||||||
| LOCATIF | dopokazowanju | dopokazowanjomaj | dopokazowanjach | ||||||