doorbijten
Néerlandais
Étymologie
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | bijt door | beet door |
| jij | bijt door | |
| hij, zij, het | bijt door | |
| wij | bijten door | beten door |
| jullie | bijten door | |
| zij | bijten door | |
| u | bijt door | beet door |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben/zijn | bijten doord | doorgebeten |
doorbijten transitif ou intransitif
- Mordre, ronger.
- (Intransitif) Mordre, corroder, persévérer.
zich ergens doorbijten
- perséverer dans quelque chose
- Continuer à mordre.
blijven doorbijten
- ne pas se laisser décourager.
Synonymes
mordre
- stukbijten
persévérer
- doorzetten
- voet bij stuk houden
- volharden
- volhouden
Vocabulaire apparenté par le sens
mordre
- doodbijten
- gebit
- snijtand
- vechthond
corroder
persévérer
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « doorbijten [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]