doerú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | doerú | doeruyú | doerutú |
| 2e du sing. | doerul | doeruyul | doerutul |
| 3e du sing. | doerur | doeruyur | doerutur |
| 1re du plur. | doerut | doeruyut | doerutut |
| 2e du plur. | doeruc | doeruyuc | doerutuc |
| 3e du plur. | doerud | doeruyud | doerutud |
| 4e du plur. | doeruv | doeruyuv | doerutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
doerú \dɔɛˈru\ ou \doeˈru\ ou \doɛˈru\ ou \dɔeˈru\ bitransitif
- Demander avec d’autres.
Prononciation
- France : écouter « doerú [dɔɛˈru] »
Références
- « doerú », dans Kotapedia