dodigí
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dodigí | dodigiyí | dodigití |
| 2e du sing. | dodigil | dodigiyil | dodigitil |
| 3e du sing. | dodigir | dodigiyir | dodigitir |
| 1re du plur. | dodigit | dodigiyit | dodigitit |
| 2e du plur. | dodigic | dodigiyic | dodigitic |
| 3e du plur. | dodigid | dodigiyid | dodigitid |
| 4e du plur. | dodigiv | dodigiyiv | dodigitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
dodigí \dɔdiˈgi\ ou \dodiˈgi\ bitransitif
- Posséder en copropriété.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « dodigí [dɔdiˈgi] »
Références
- « dodigí », dans Kotapedia